Bespreekbaar maken van suïcidale gedachten
Suïcidale gedachten en gevoelens bij jongeren is één van de grote taboes. Dit taboe moet worden doorbroken om die gedachten en gevoelens bespreekbaar te maken. Op het moment dat een jongere deze emoties, gedachten, uitspreekt, komt er nu meestal een reactie die door de jongere als ongewenst wordt ervaren. De jongere, als die al wil praten, heeft dan toch al een grote stap genomen en hier dient adequaat op gereageerd te worden.
Gezien de taboesfeer rond deze gedachten, zullen veel jongeren dit eerder niet uitspreken, doch bewuste of onbewuste signalen geven. Het is belangrijk dat mensen die met deze groep werken deze signalen leren herkennen.
De groep van 10 tot 20 jarigen zit merendeels op school en de groep tot 30 jaar bevat ook studenten in het hoger onderwijs. De school is daardoor een belangrijke pijler in de preventie van suïcide. Er moet een training komen waarin werkers binnen het onderwijs signalen leren herkennen en dit bespreekbaar te maken. Elke school zal daarom docenten moeten trainen om de signalen te herkennen. En op elke school zal, afhankelijk van de grootte, één of meerdere personen getraind moeten worden voor een zeer laagdrempelige eerste hulp; vlinderleerkrachten, die kunnen motiveren om hulp te accepteren en helpen bij het vinden van de juiste hulp voor de betrokkene. Vroegtijdige signalering is de belangrijkste stap ter voorkoming van suïcide.
